Cicha gwiazda polskiego reportażu
Znałam reportaże Justyny Kopińskiej na długo przed tym, zanim poznałam jej imię i nazwisko. Jeden z recenzentów nazwał ją polskim odpowiednikiem Spotlight, zespołu z Boston Globe, o którym powstał głośny film. Kopińska działa sama i zdaje się, że spod ziemi potrafi wydobyć najgłośniejsze tematy w kraju. Wygrywa przy tym wszelkie możliwe nagrody.
Tematyka
Wracając do tematów, nad którymi pochyla się Kopińska. Jej pierwszy reportaż, który przeczytałam to była historia samobójców z Saskiej Kępy. Uderzyło mnie całkowite wycofanie się reporterki. Przypomina mi trochę Krall w jej oszczędności w słowach. To klasyczne reportaże, w których temat jest najważniejszy. W zbiorze "Polska odwraca oczy" znalazły się: historia żony Trynkiewicza, wychowanków ośrodka opiekuńczego sióstr boromeuszek, piekła pacjentów szpitala psychiatrycznego w Stargardzie Gdańskim oraz doprowadzeniu do samobójstwa wiceminister sprawiedliwości. To niezwykle aktualne reportaże, które weszły do klasyki (prawdopodobnie znajdą się wszystkie w kolejnej antologii Szczygła).
P.S. Wywiad z autorką można przeczytać tutaj.
Komentarze
Prześlij komentarz