"Samobójstwo Europy" Andrzeja Chwalby zachęca tytułem. Bezsprzecznie, czytelnik chce się dowiedzieć o powodach targnięcia się Europy na własne życie i o jego skutkach. Napisana z epickim rozmachem i pełna ciekawostek książka celuje w czytelnika zainteresowanego historią, ale nie historyka. Od książki nie można się oderwać, napisano ją bardzo fabularyzowanym językiem.
Pierwsza Wojna Światowa była dotąd w polskiej historiografii opisywana głównie pod kątek odzyskania niepodległości, natomiast książka Chwalby opisuje polskie dzieje, ale w kontekście europejskim, poświęcając im ilość miejsca podobną do wysiłków na Bałkanach.
Piłsudski z legionistą i ukochaną klaczą - Kasztanką
Pierwsza Wojna Światowa była dotąd w polskiej historiografii opisywana głównie pod kątek odzyskania niepodległości, natomiast książka Chwalby opisuje polskie dzieje, ale w kontekście europejskim, poświęcając im ilość miejsca podobną do wysiłków na Bałkanach.
Amerykański żołnierz na froncie zachodnim
Pierwszą część książki zajmuje opis przebiegu Wielkiej Wojny na poszczególnych frontach, bitwa po bitwie. W dalszych częściach autor opisuje modele wojny lądowej - manewrowa, okopowa (szczury były wrogiem nr 1, wrogiem nr 2 były wszy), gdzie znajduje się fascynujący jest opis życia i śmierci w okopach. I dalej wojnę alpejską, wojny zimowe, wojnę tajnych służb (czy wiesz, że kobiety stanowiły 10% agentów) i wojnę psychologiczna, ze szczególnym naciskiem na propagandę. W rozdziale opisującym wojnę cywili autor zwrócił uwagę na fakt, że ciekawą konsekwencją wojny było przyznanie kobietom praw wyborczych w wielu krajach europejskich, między innymi w Polsce.
Mata Hari, najsłynniejsza kobieta-szpieg, stracona w 1917 roku
Książkę kończy bilans wojny. Kilka stron podsumowania Wielkiej Wojny, tyle wystarcza, bo podróż była wystarczająco pouczająca. "Samobójstwo" to książka dla każdego, który chce dowiedzieć się więcej.
Komentarze
Prześlij komentarz