Sztuka życia według stoików. Stankiewicz

"Sztuka życia według stoików" Piotra Stankiewicza to książka na nowy rok. Poradnik, ale nie z tych irytująco-rozkazujących, raczej lekko sugerujący. Forma jest całkiem prosta, autor pogrupował tematycznie cytaty z dzieł najważniejszych stoików (Seneki, Epikteta i Marka Aureliusza) i każdy z cytatów opatrzył własnym komentarzem tworząc spójną całość, od życia wyobrażeniami po regularne ćwiczenia. Okazuje się, że można znaleźć własną receptę na życie, nie będąc cynikiem, ani optymistą. Można nauczyć się po prostu przyjmować życie takim, jakim jest. Nie zawsze się to udaję, raczej rzadziej niż częściej, ale warto od czasu do czasu spróbować, a nawet jeśli to się nie uda, to tę książkę czyta się z dużą przyjemnością.

"Stoicyzm nie jest filozofią dla tych, którzy nie upadli,  ale dla tych, którzy nie chcą się podnieść. Rozpoczęcie nowego życia, przemiana samego siebie, rozpoczęcie wszystkiego na nowo - to nie jest rzecz łatwa. Musimy się liczyć z tym, że zdarzą nam się upadki, załamania i zwątpienia. Nie sztuką jest zakładać, że ich nie będzie - sztuką jest umieć sobie z nimi radzić."

"Seneka diagnozuję sytuację następująco: my, ludzie, mamy pewną niepojętną skłonność, by nie myśleć o tym, co mamy i co jest, ale o tym, czego nie mamy i czego nie ma. Lubimy myśleć, co straciliśmy lub co moglibyśmy mieć, a co ostatecznie wymknęło nam się z rąk. Zamiast cieszyć się z tego, co faktycznie ma miejsce, wolimy smucić się tym, co się zdezaktualizowało."

"Źródłem strachu nie jest więc sama śmierć, która jest dla wszystkich taka sama, ale nasze wyobrażenie o niej, tworzone indywidualnie, na własny sposób i na własny rachunek."

Na koniec, jeszcze raz, nie mówię - żyj jak stoik, ale zatrzymaj się i spójrz na swoje życie ze stoickiej perspektywy, może stanie się ono odrobinę łatwiejsze.