Piękni i przeklęci. Klasyka wciąż aktualna.

Intro

Francisa Scott'a Fitzgeralda nie trzeba mam nadzieję nikomu przedstawiać. Tak mi się przynajmniej wydawało, ale ostatnio czytając tę książkę natknęłam się na dawno nie widzianą koleżankę i jak to z takimi przypadkowymi spotkaniami po dłuższym czasie bywa, nie do końca wiedziałyśmy o czym mamy rozmawiać. A że na moich kolanach leżała książka zostałam zapytana, cóż to czytuję. "Francis Scott Fitzgerald? To jakiś Irlandczyk?" "Amerykanin, ale o irlandzkich korzeniach". Jeden z najwspanialszych pisarzy amerykańskich XX wieku, szkoda, że nie uczą nas o nim w szkole; powieść została wydana w 1922 roku, a jej bohaterowie nie zestarzeli się ani trochę...

Pierwsza edycja okładki powieści; rysunki bohaterów przypominają F. Scotta i Zeldę Fitzgerald

Piękni 

Anthony Patch to młodzieniec pochodzący z rodziny należącej do śmietanki towarzyskiej; po śmierci rodziców opiekował się nim wymagający dziadek-milioner, który całej swojej fortuny dorobił się własnymi rękami. Anthony ma trudności w podjęciu decyzji, czym się chce zająć w swoim życiu, wybiera się w podróż po Europie, W czasie jednego z przyjęć poznaje Glorię, kobietę, która wydaje mu się najbardziej fascynującą i najpiękniejszą ze znanych mu niewiast. Biorą ślub i mogłoby się wydawać, że najpiękniejsza para śmietanki towarzyskiej będzie żyła długo i szczęśliwie, tymczasem do do ich życia wkrada się nuda, pogrążają się w apatii, a swoje smutki usiłują utopić w alkoholu. Gloria mówi w pewnym momencie: "Jesteśmy małżeństwem od roku i od roku tylko się czymś zamartwiamy; nie potrafimy nawet być leniuchami." Postaci drugoplanowe to przede wszystkim przyjaciele Anthony'ego, Richard Caramel, rozwijający się pisarz i John Bloeckman, zakochany w Glorii aktor. Bohaterowie Fitzgeralda zostali stworzeni na wzór autora i jego żony, są to bohaterowie kompleksowi, fascynujący, uniwersalni. 

Zelda i Francis Scott Fitzgeraldowie, 1921

i przeklęci

"Piękni i przeklęci" to po części moralitet, romans, powieść obyczajowa, powieść psychologiczna, ale przede wszystkim obraz pokolenia.  Pokolenia, które nie ma pojęcia, co zrobić ze swoim życiem, obce jest im wyznaczanie sobie celów. Mając za dużo, pieniądze i urodę, nie są w stanie być szczęśliwi. Bohaterowie swoim zachowaniem negują wartości i zachowania przeszłych pokoleń, nie mając żadnych wartości według których sami mogliby żyć. Autor stawia ważne pytanie o powołanie człowiek, co zrobić ze sobą, kiedy nie ma się nic do roboty? Nie chodzi mu jedynie o powołanie mężczyzny, ale także powołanie kobiety; jedynym celem Glorii jest znalezienie męża, natomiast jedynym celem Anthony'ego jest oczekiwanie na spadek po dziadku.* Wiele się ostatnimi czasy pisze o moim pokoleniu, używając przymiotników bezcelowy, bezwolny, stracony, oszukany. Nie wydają mi się to sprawiedliwe, moim zdaniem oceny pokolenia urodzonego na przełomie lat 80tych i 90tych są przedwczesne, tym niemniej czytanie o ludziach, którzy nie wiedzą kim są daje do myślenia, przedstawicielowi każdego pokolenia.

*interpretacja za http://en.wikipedia.org/wiki/The_Beautiful_and_Damned#cite_ref-0

Komentarze

  1. Muszę przyznać, że póki co nie ciągnie mnie do tej książki. Może kiedyś? Zobaczymy;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Może... Tak, czy inaczej warto. Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz